In de wielersport is er van meet af aan een nauwe relatie geweest tussen renners, commercie, media en publiek. De grote wegwedstrijden, die sinds het eind van de negentiende eeuw worden verreden, zijn opgezet door de toenmalige media - kranten en tijdschriften - ter bevordering van de verkoop van hun product. Zij gaven de fietsen- en onderdelenfabrikanten een podium om hun waren aan te prijzen. De fabrikanten huurden sterke renners in om tegen betaling de kwaliteiten van hun merken te demonstreren. Het publiek smulde van de verhalen van de koersen, lange en zware wedstrijden. In feite is die structuur van de beroepswielrennerij niet veranderd. Maar de media zijn intussen grote spelers geworden op de markt van de amusementsindustrie. In Nederland en België zijn meer dan tweeduizend boeken verschenen over de wielrennerij. De meeste van die boeken gaan over specifieke renners of over specifieke wedstrijden, vooral over het paradepaard van het wegwielrennen: de Tour de France. In een deel van die boeken wordt de geschiedenis van de wielersport beschreven, maar in geen daarvan is de van meet af aan nauwe relatie tussen renners, commercie, en media het centrale thema, al wordt die relatie in sommige werken wel onderkend. Dit boek is een poging om de geschiedenis van het wegwielrennen als mediasport te beschrijven. In feuilletonvorm wordt de geschiedenis van het wegwielrennen verteld aan de hand van de grote ronden, de klassieke wedstrijden en het wereldkampioenschap, de technische ontwikkelingen, het gebruik van middelen, en de strijd van de UCI met de grote wedstrijdorganisatoren. Dit alles tegen het licht van ontwikkelingen in media en journalistiek . Maar het gaat vooral over de grote renners, de ‘reuzen van de weg’.