Portretten schilderen, maar dan onherkenbaar. Die opdracht kreeg Henk Hage van de Pompestichting, een instelling voor forensische psychiatrie in Nijmegen. De beoogde modellen waren 88 tbs'ers van de afdeling longstay, die buiten het zicht van de samenleving in een speciale afdeling van de kliniek verblijven. Hij moest ze een gezicht geven maar niet herkenbaar, ter bescherming van de slachtoffers en vanwege de privacy van de betrokkenen. Deze beperking vormde voor de kunstenaar juist een uitdaging: hij moest in de portretten het innerlijk zichtbaar zien te maken.
Een jaar lang werkte Henk Hage in de kliniek. In zijn kleine atelier kwam de een na de ander poseren, soms gretig en nieuwsgierig, soms terughoudend en beschroomd. In 'Bewaakte ogenblikken' zijn alle portretten afgebeeld en doet Hage verslag van de vele openhartige ontmoetingen. Tussen de regels door wordt voelbaar hoe indringend de sessies waren en hoe belangrijk het voor de modellen zelf is dat hun portretten werden geschilderd: zij voelden zich gezien, vaak voor het eerst in jaren.
'Bewaakte ogenblikken' verschijnt bij de tentoonstelling 'Henk Hage - portretten' in Museum Het Valkhof in Nijmegen: 16 september - 3 december 2016.