Ze waren de mascottes van een gruwelijke oorlog. De kinderen van Biafra. Voor het eerst gingen beelden van uitgemergelde kinderen op televisie de hele wereld over. In 1968, tijdens de eerste grote Nederlandse hulpactie voor hongerend Afrika, kwamen tien van hen aan op Schiphol, om hier medische behandeling te krijgen. Iedereen was het erover eens: dit mogen we niet laten gebeuren! Red je een kind, dan red je de wereld. Van deze actie resten nu, vijftig jaar later, een paar foto's in een archief. Voor journaliste Marie Louise Schipper het begin van een lange speurtocht. Wie waren deze kinderen? Wat is er van hen geworden? twee van hen bleven in Nederland. Zij groeiden apart van elkaar op, bij Hollandse families. De actie Luchtbrug Biafra betekende een ingrijpende wending in hun leven. Hoe kijken zij terug op dit initiatief vol goede bedoelingen? Wat er met de andere acht was gebeurd, liet zich minder gemakkelijk ontrafelen. Waarom mocht de ernstig zieke Asuquo bijvoorbeeld niet hier blijven? Welk lot wachtte hem en de anderen na terugkeer? Hoe goed waren de intenties van de hulpverleners eigenlijk? Het antwoord op die vragen blijkt even verrassend als onthutsend. Goede bedoelingen is niet alleen een aangrijpende reconstructie van de eerste grote Nederlandse hulpverleningsactie, het biedt ons ook inzicht in de keerzijde van de politiek van goede bedoelingen.