De toekomst van Afrika lijkt somberder dan ooit. Oorlog, honger, ziekte, overstromingen, het nieuws blijft slecht. Westerse oplossingen lijken niet te werken. Miljarden zijn er geïnvesteerd in ontwikkelingsprojecten die niets hebben opgeleverd. Vroeger gaf iedereen de schuld aan de westerlingen. Inmiddels zijn het volgens velen de Afrikanen zelf, die schuld hebben, want ze zouden corrupt, incompetent, oorlogszuchtig en lui zijn. Wie heeft er gelijk?
Ton van der Lee, die al ruim tien jaar in Afrika woont, onderneemt in dit boek een reis van Kaapstad naar Caïro op zoek naar Afrikaanse oplossingen van de gewone mensen, niet van politici en de professoren.
In dit verslag, dat niet alleen een speurtocht is naar de Afrikaanse weg, maar ook een prachtig reisavontuur, komt Ton van der Lee een bonte stoet mensen tegen. Zoals de oude mevrouw Chikulawemba in Malawi, die leeft van spreekwoorden. Of meneer Ibrahim uit Soedan, de man van vijf miljoen. En nog een heleboel anderen, die zo
hun eigen ideeën hebben over de `Afrikaanse weg . Mannen en vrouwen met hoop voor de toekomst, Afrikanen met Afrikaanse oplossingen.