'Datgene wat we niet tegen de wereld konden schreeuwen hebben we onder de grond gestopt. Wat zou ik er graag bij zijn als die geweldige schat wordt opgegraven en de waarheid uitschreeuwt tegen de wereld. Zodat de wereld alles zal weten. Zodat degenen die het niet hebben overleefd blij kunnen zijn, en hopelijk voelen wij ons dan als veteranen met allemaal medailles op onze borst gespeld. Wij hadden de vaders, onderwijzers en opvoeders
van de toekomst kunnen zijn. Maar nee, wij zullen het zeker niet meemaken, en daarom schrijf ik mijn testament.
Moge de schat in goede handen vallen, moge hij voortbestaan tot in betere tijden, moge hij de wereld alarmeren en opmerkzaam maken op wat er is gebeurd, in de twintigste eeuw. Nu kunnen wij in vrede sterven. Wij hebben onze missie volbracht. Moge de geschiedenis voor ons getuigen.’