Verzoening, daar gaat dit boek over. Het is een woord waar veel discussie en verwarring over is of kan zijn; althans, in de theologie. De oorzaak van veel onenigheid is dikwijls het feit dat men niet goed definieert waar men over spreekt. We moeten altijd helder proberen te krijgen wat de betekenis is van de woorden waarover we met elkaar communiceren; wat we bedoelen met de dingen die we zeggen of schrijven. De schrijver van dit boek probeert daarom eerst een duidelijke definitie van het begrip 'verzoening' te geven. Dat doet hij vanuit de Bijbel zelf. Omdat hij gelooft dat de Bijbel zichzelf verklaart, zal de lezer geen uitgebreide verwijzingen naar bronnen buiten de Bijbel vinden. De Bijbel wordt geciteerd als de enige norm. De kern van dit boek draait om het feit dat 'verzoening' de betekenis heeft van het ongedaan maken van een scheiding. De Bijbel maakt melding van verschillende scheidingen, die God Zelf heeft gemaakt. Het ongedaan maken ervan is de vrucht van de kruisiging van Christus. Ten tijde van die allerdonkerste gebeurtenis scheurde het voorhangsel, dat scheiding maakte tussen het heilige en het heilige der heiligen. Een vrije toegang tot God werd geopend!