De spelling van het Nederlands is gebaseerd op de uitspraak. Dit betekent dat de klanken en klankgroepen steeds het uitgangspunt zijn bij de toepassing in eigen teksten. Dit heeft tot gevolg dat de didactiek dit ook als uitgangspunt moet nemen, want de leerlingen moeten zich daarop voorbereiden. Dit betekent o.a. dat het oefenen mondeling moet gebeuren, want alleen zo leren ze de juiste kenmerken herkennen. Dit boek legt deze didactiek uit. Ook de opbouw en alle categorieën die bij niet-klankzuivere woorden de letterkeuze bepalen, staan in dit boek beschreven. Daarnaast wordt ook het verband gelegd met de grammatica. Hierin gaat het vooral om het herkennen van de verbanden tussen woorden en zinnen en de daaruit voortvloeiende betekenis van de gebruikte taal. Dit maakt ook dat het accent niet ligt op al die traditionele naampjes van zinsdelen, maar vooral op de functie daarvan voor de betekenis en persoonlijke voorkeuren bij het omgaan met teksten. Die betekenis van een zin heeft soms ook invloed op de spelling van persoonsvormen, al vallen de meeste persoonsvormen onder de gewone spellingsystematiek, doordat ook de klankstructuur de letterkeuze bepaalt.