Voor velen is de Tweede Wereldoorlog iets van horen zeggen. Een les uit de geschiedenisboeken. Maar voor enkelen is en blijft de oorlog altijd dichtbij. Zij kunnen nog vertellen over het verzet tegen de Duitse overheersing, over het brute geweld van de nazi’s, over de executie van hun vader en over de deportatie van hun geliefde opa. Hoe onderging een doorsnee Gronings dorp de oorlogstijd? Wat speelde zich op die paar vierkante kilometers af? Verzet? Verraad? Verschrikking? Verlies? Nieuwolda, dorp in het Oldambt, vocht tussen 1940 en 1945 zijn eigen kleine oorlog. Dit boekje schetst een beeld van een dorp in oorlogstijd aan de hand van getuigenissen, dagboeken en persoonlijke herinneringen. Vijf jaar leven tussen hoop en angst. Of zoals Trijntje Boven in haar dagboek schreef toen zij twee weken met tientallen andere gevluchte dorpelingen door het polderland zwierf: “En maar wachten op de bevrijding of de dood! Het schijnt wel een eeuwigheid te duren.”