“U bent dood, sorry!”, zei de ambtenaar tegen Fred Marree (1952). Hij was verwisseld met zijn overleden nicht en werd zo in één klap van de digitale kaart geveegd. Geen rijbewijs, geen paspoort, geen pensioen, zelfs geen zorgverzekering. Het werd een bizarre kruistocht voor zijn administratieve wederopstanding. Al na twee dagen werd de partner van Marree door zijn pensioenfonds gecondoleerd met de mededeling dat het pensioen stopt. Hoewel de persoonsgegevens kennelijk met ongekende snelheid over de digitale snelweg gieren, lukt het maar niet die fout van de gemeente tot in alle uithoeken van het internet te herstellen. In september 2020 werden over deze kwestie zelfs Kamervragen gesteld. De plichtmatige beantwoording was teleurstellend. Vooral toen Marree na drie jaar bij MijnOverheid.nl zijn eigen dood opnieuw in de ogen keek. Maar eerst geeft de schrijver u een inkijkje in het leven met dementie. De gevolgen van dementie voor patiënten en hun naasten in de thuissituatie worden naar zijn beleving onderschat. Totdat je er middenin zit. Hij was er zelf getuige van bij zijn hoogbejaarde neef en nicht. Toen zijn nicht overleed stond zijn naam op de overlijdensakte.