‘Omdat mijn vader de afstand tot mijn wereld niet meer kan overbruggen, moet ik naar hem toe,’ schrijft Arno Geiger in dit ontroerende boek over zijn vader. Deze verliest langzamerhand de greep op zijn geheugen en geraakt in het schemergebied van de geest. De verhouding tussen vader en zoon verandert hierdoor sterk, wordt openhartig, liefdevol en speels. Ze genieten van hun wandelingen door het landschap waar ze beiden hun jeugd hebben doorgebracht. De zoon, in eerste instantie verbijsterd door de grote veranderingen, leeft op van de mysterieuze en poëtische zinnen die zijn vader soms uitspreekt. Hij leert de minder onaangename kanten kennen van wat doorgaans ‘dementie’ wordt genoemd. Hoewel er in De oude koning in zijn rijk een zwaar onderwerp centraal staat, is het een toegankelijk, poëtisch en levendig boek over een bestaan dat onverwachts waardevol is.