Op een maanverlicht strand houdt een vader zijn slapende zoon vast terwijl ze wachten op een boot. Hij vertelt de jongen over de lange zomers van zijn jeugd, hij herinnert zich zijn opa’s huis in Syrië, het geritsel van de olijfbomen in de wind, het gemekker van de geit van zijn oma, het gerinkel van haar pannen. En hij herinnert zich de bruisende Oude Stad van Homs, de drukke steegjes, de moskee en de grote soek, de tijd dat de hemel nog geen bommen spuugde en ze moesten vluchten.
Als de zon opkomt, verzamelen zij en de andere mensen hun spullen en gaan ze een gevaarlijke reis tegemoet, op zoek naar een veilige plek om te leven.
De opbrengst van Bede aan de zee wordt gedoneerd aan de UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties.