Isabel is onrustig. Ze heeft het fijn bij tante Fem en oom Ruud, maar het zijn niet haar echte ouders. Het is waar, Vinchy kon niet voor haar zorgen. Maar ze is wel haar eigen moeder, waar ze een bloedband mee heeft. Er ontstaat een plan in Isabels hoofd. Ze is inmiddels geen klein kind meer, het moet toch mogelijk zijn dat … Nee, ze gaat niet overleggen, ze gaat het gewoon doen. En wel zo snel mogelijk. Bij Maura, Jenthe en Liv, haar vriendengroep, kan ze alles kwijt. Ook als ze tot haar verbijstering die engerd weer tegenkomt, die ze op Hoog Catharijne iets zag jatten toen ze met z’n vieren aan het shoppen waren. Maar wat heb je aan je vriendinnen als je handen op je rug worden gedraaid en je gedwongen wordt mee te gaan …?