Ezechiël 40-48 vormt het fascinerende slotvisioen van het boek Ezechiël. De profeet beschrijft een nieuwe toekomst voor Israël na de ballingschap. Er zal een nieuwe tempel komen waarin de Heerlijkheid van de HEERE komt wonen om voor altijd te midden van Israël te blijven. Naast deze nieuwe tempel (met een nieuwe eredienst) wordt gesproken over een nieuwe stad en een nieuwe leider (vorst). Het land Israël krijgt nieuwe grenzen en wordt opnieuw verdeeld onder de twaalf stammen. Dit visioen is niet alleen intrigerend, maar roept ook veel vragen op.

Vanwaar deze zeer concrete en gedetailleerde beschrijving? Waarop heeft dit visioen betrekking? Verlegenheid met dit visioen is er vooral vanuit christelijk standpunt. Welke betekenis heeft bijvoorbeeld de nieuwe offerdienst die Ezechiël verkondigt bezien vanuit het afdoende offer dat Christus bracht aan het kruis? Het is dan ook niet vreemd dat dit visioen in de theologie en prediking niet veel aandacht gekregen heeft, behalve binnen dispensationalistische kringen. Deze studie gaat in op de strekking en relevantie van dit Bijbelgedeelte binnen de christelijke theologie. De auteur zoekt vanuit de exegese, de Bijbelse en systematische theologie en in gesprek met de eeuwenlange joodse en christelijke uitlegtraditie naar een verantwoorde leesmethode.

A.J. van den Herik is geboren in 1966, studeerde theologie aan de Universiteit Utrecht en is vanaf 1995 hervormd predikant (nu binnen de PKN) in achtereenvolgens Moordrecht (deelgemeente Bethel) (1995-2000), Oene (2000-2006), Hoevelaken (2006-2010) en Moerkapelle (2010-heden). Hij is medeauteur van de catechesemethode Leren om te Leven en schreef de monografie: Gereformeerd en toch hervormd (over ds. J.J. Knap Czn., 1999).