Gymnasium-leerling Hans Verstraten wordt door zijn jonge lerares Grieks geholpen aan de verplichte arbeid in Duitsland te ontkomen. Tussen de oudere, naar tederheid hunkerende lerares en Hans groeit een liefde, die in een verrassend hoogtepunt tot uiting komt.

In 1943 ontsnapte Hubert Lampo aan tewerkstelling in de oorlogsindustrie door longtuberculose te veinzen. Dit autobiografische element is het uitgangspunt voor De eerste sneeuw van het jaar (1985), waarin hij voor het eerst het thema van de bezetting van België en de daaruit voortvloeiende spanningen onder de bevolking rigoureus aanpakte. Zowel verzet als collaboratie, uitbarstingen van blind geweld en rassenhaat komen aan bod.