Koorddansen op Klompen

Hans Lambregts, man van middelbare leeftijd, ervaart dagelijks nawerkingen uit zijn jeugd. Hij is de oudste zoon van een getraumatiseerde vader (gerepatrieerde dwangarbeider in de Tweede Wereldoorlog) en een aan MS lijdende moeder van gemengde afkomst. In die tijd was de opvang van ex-dwangarbeiders en hun gezinnen absoluut onvoldoende en op begrip van hun omgeving hoefden ze niet te rekenen. Katholieke dorpsgenoten, nonnen en een kerkbestuur hebben het kennelijk op Hans en zijn ouders gemunt. Door zijn kwetsbare status en de onmogelijkheid om zich te verweren wordt de jonge Hans een makkelijke prooi voor een studieadviseur, die hem seksueel misbruikt.
De twee laatste mensen die dit verhaal nu nog kunnen navertellen zijn Hans en zijn zus. Zijn zus geeft hem dan ook de opdracht om hun verhaal over hun jeugd in Ginneken, bij Breda, op papier te zetten. Hij doet dit in deze (auto)biografische roman.