De nobele wilde is het symbool voor de natuurlijke mens, voor het verlangen naar de natuur. Dit verlangen bestond al heel lang in de Europese cultuur als een literair genre. Tegelijkertijd heeft de ontwikkeling van de rede en een groeiende kennis van de natuur zich uitgedrukt in techniek, die de mens meer vrijmaakte van de beperkingen van de natuur. De nobele wilde wordt altijd buiten onze beschaving gezocht en nooit gevonden. De nobele wilde is een paradox: het is iets waarvan we weten dat het niet kan bestaan. Tussen deze twee polen – het verlangen naar de natuur en de drang die te beheersen met de rede - groeide een tegenstelling in het bewustzijn. In de eeuw tussen Hobbes en Rousseau vond een radicale omslag plaats. Deze omslag leidde tot het ontstaan van het socialisme. Maar waarom juist in deze periode, toen Europa de wereld ontdekte? Waarom juist in Frankrijk? Waarom werd de nobele wilde in de 18de eeuw zo een populaire figuur in de satire? En op welke manier verklaart dit waarom het socialisme heeft gefaald als politiek project? Deze ontwikkelingen zijn het onderwerp van dit boek.