Op haar eigen, bijzondere wijze speelt Wilma de Krom met taal om haar gedachten, angsten en emoties te uiten. Geloof, hoop, liefde en humor komen ruim aan bod, maar ook dierenversjes en rijmpjes over stadjes en dorpjes. Het is een bonte verzameling van versjes en gedichten die spontaan naar boven kwamen. De bundel laat niet alleen de zonnige en vrolijke kant van Wilma de Krom zien, maar ook de vrouw die verscheurd wordt door het stille verdriet. Het is zeker een bundel die een groot publiek zal aanspreken dat soms ontroerd, soms geamuseerd zal worden, maar dat zeker heel vaak zichzelf zal herkennen.