Tot diep in de jaren zestig van vorige eeuw zag men de Kelten in het licht van de oude culturen die onze maatschappij sterk beïnvloed hebben: de Griekse en de Romeinse. Het beeld van "barbaren" is ondertussen in die mate bijgesteld, dat we mogen zeggen dat de cultuur van de Kelten en hun voorouders het fundament vormde voor een groot deel van de Europese cultuur. Organisch gegroeid uit een ver verleden, beïnvloed door grote buren die hen op hun hoogtepunt vreesden voor hun moed en kracht, hebben zij hun waarden en hun goden door half Europa verspreid. Overwonnen door Caesar, maar meer nog door hun onderlinge verdeeldheid, hebben ze zich aangepast aan een stadsgerichte maatschappelijke visie, terwijl het plattelandsleven tot het begin van de vorige eeuw weinig veranderde. Daar bleef men de eigen oude rites lang in ere houden. Het verhaal over de Kelten is niet zomaar een geschiedenis. Het is een fascinerend verhaal van integreren en assimileren met andere culturen door onze voorouders, met hun hoogte- en dieptepunten, precies als het leven zelf. Een groot deel van het boek gaat over geloof en hun goden, inclusief enkele stambomen als hulp bij hun complexe godenwereld.