Hij was bijna dertig jaar voetbalverslaggever van De Telegraaf. In het topvoetbal kende iedereen Henk en iedereen wist wie Henk was. Toen de uitdrukking netwerken nog niet officieel bestond, deed Henk Evenblij al uitgebreid aan netwerken. Hij was een primeurjager met een vlotte, toegankelijke schrijfstijl. Henk gold als een markante persoonlijkheid met een hoge gunfactor. Iemand die op het juiste moment en op de juiste plek journalistiek toesloeg. Speurneus in optima forma. Goed is goed en slecht is slecht, luidde zijn lijfspreuk. In Cowboy Henk haalt Evenblij herinneringen op aan een tijd, waarin Google nog niet bestond en verslaggevers er bij nacht en ontij op uittrokken om, koste wat kost, de onderste steen boven te halen. Henk Evenblij, 1946, Koog aan de Zaan. Van zijn hand verschenen eerder 't Profje, De Voetbalreiziger, Ajax momentje, Zomaar wat roepen, Vanavond eten we dolfijn en Dood doet leven. Bijna alle boeken zijn gebundeld in Gekke Henkie.