De dood is ongetwijfeld de meest fundamentele bedreiging van het menselijk bestaan. Van dat gegeven is vervolgens door vele 'geloven'/religies grondig misbruik gemaakt door te beweren (de enige ‘goede’!) kaartjes voor zoiets als een hiernamaals te verkopen. Echter, voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid beweert een ‘geloof’ (het ‘BEI-geloof’), dat die 'tickets to heaven' helemaal niet nodig zijn. Sterker nog, men hoeft totaal niet in dit BEI-geloof te geloven, om er toch, qua ‘leven na de dood’, volledig de vruchten van te kunnen plukken. Dit BEI-geloof heeft een soort achterdeur van de hemel ontdekt, waar je, buiten 'het zicht van de camera's' (= religies en kerken) zo naar binnen kunt wandelen. Niet in de zin van ‘Hup, de hemel in, en we praten verder nergens meer over’, nee, er is volgens dat ‘BEI-geloof’ wel degelijk sprake van een confronterende ‘levensfilm’ plus een reïncarnatiesysteem met dus nieuwe kansen, maar in principe mag iedereen er gratis in. Dat ‘BEI-geloof’ is niet uit de lucht komen vallen: het is door de auteur, docent levensbeschouwing, in kritische discussies met zijn leerlingen, opgebouwd rondom het fenomeen van de Bijna-Dood-Ervaring (BDE).