Stralende raadsels, de laatste cyclus van de Duits-Joodse dichteres Nelly Sachs (1891-1970), is een evocatie en bezwering van wonden, verlangens, angsten en (deels vernietigde) schoonheid, een afscheid in spreuktaal van haar eerdere bundels en de slotparagraaf van een oeuvre zonder tekstexegese. Stralende raadsels verbeeldt op ongeëvenaarde wijze de overgang naar ‘gene zijde’ en kan als wilsbestemming gelezen worden, maar ook als overwinning op dood en vergankelijkheid, want de raadsels beginnen pas te stralen als de mens sterft. In 1966 kreeg Nelly Sachs de Nobelprijs voor Literatuur ‘voor haar uitnemende lyrische en dramatische scheppingen, waarin zij met indringende kracht het lot van Israël verklaart’. Stralende raadsels (1962-1966) is ondanks de beladen thematiek een hoopvol boek in een tijd van hernieuwde vluchtelingenduisternis.