In dit boek worden de wetenschap, het atheïsme en het geloof in God op één lijn gebracht op basis van het gezonde verstand en de oudste wijsbegeerte. Daarna wordt besproken hoe dit universum volgens de logica tot ontwikkeling gekomen moet zijn.

De wetenschap zegt dat dit universum tijdens de big bang is ontstaan. Vóór de big bang was er niets. Dan is het nogal vreemd, dat er niet wordt verteld hoe de big bang uit de niet-tijd, de niet-ruimte en de eeuwige rust is ontstaan. Volgens de logica kan dat niet. Daarnaast is het ook niet logisch om te geloven dat er een eeuwig bestaande niet handelende God was, die dat ineens heeft veroorzaakt. Die tegenstelling is nog niet opgelost, terwijl Pythagoras, Plato en andere wijsgeren in die tijd dat vraagstuk al volledig hadden doorgrond. Op basis van die denkwijze verbinden we de actuele tegenstelling tussen het geloof en het ongeloof in God tot één integrale visie. De oerbron van de big bang en het oerbegin worden daarbij als een nulpunt beschreven. Op basis van dat uitgangspunt werken we de theorie uit, hoe dit universum volgens de oudste wijsbegeerte en de moderne logica uit dat nulpunt tot ontwikkeling gekomen kan (moet) zijn. Daarbij maken we gebruik van de regel van Hermes 'zo boven zo beneden' en de symboliek der getallen. Dit boek is de inleiding tot de door mij ontwikkelde Universele Gestalttheorie.