In 'Een al te open huis' beschrijft kunstschilder Herman Smith (1948) van binnenuit wat de gevolgen zijn van een beroerte en hoe hij daar op een spirituele wijze mee is omgegaan. Smith kreeg in 1997 een hersenbloeding, waar hij vervolgens een boek over schreef (Een wonderlijke reis, Boom, 2001). Zijn werk bracht hem in contact met talloze artsen, therapeuten en beroertecollega's. Al deze ontmoetingen en ervaringen komen samen in dit nieuwe boek, waarin hij een tegendraadse visie geeft op niet-aangeboren hersenletsel.
Als geheel vormt het boek een gloedvol betoog: wij zijn méér dan ons brein. De gangbare voorlichtingsboekjes reduceren de beroertepatiënt tot een kapot mens en zijn ontmoedigend voor het herstelproces. Smith kijkt naar de spirituele kant van de mens en maakt duidelijk hoe belangrijk taal, bewustzijn en verbeelding zijn voor genezing na hersenletsel.
Smith is een scherp waarnemer van het beroerteproces en schrijft er helder en met de nodige zelfspot over.