Een autobiografie zonder dat een zin begint met 'ik'.

Misschien wel om zichzelf buiten beschouwing te houden, gezien de traumatische gebeurtenissen in zijn jonge jeugd. Op zijn tiende, twaalfde en zeventiende wordt hij seksueel misbruikt, de laatste keer bijna tot de dood er op volgde. De auteur vraagt zich af; moeten deze traumatische ervaringen worden besproken en of verzwegen? Immers, alles wat je voedt wordt juist groter, is zijn ervaring met al dat denken en voelen.

Vanaf zijn zestiende komt hij erachter dat intimiteit met het andere geslacht echt geen voldoening geeft. Het wordt een lange zoektocht naar liefde en identiteit in een tijd dat hier nog weinig over was te vinden. Juist in die tijd, de auteur was veertien jaar jong, overlijdt zijn vader onverwachts. Hoe gaat hij hier mee om?

Dit boek vol verrassende en diepgaangde overwegingen over het leven is geschreven tussen 1986-1988. Verrassend actueel soms, vraagstukken over dat jongens zich vrouw voelen en meisjes man willen zijn, of zich buiten de groep voelen staan. en dat in een tijd waarin dat nog helemaal niet zo leefde onder de mensen. Na 35 jaar werd het manuscript uit de kast gehaald, overgetypt en herschreven.

uitgeverij Sowelu