Tamara is een zoekende vrouw van begin veertig. Hoewel intelligent en getalenteerd, heeft ze weinig voeling met zichzelf en met haar omgeving. Ze probeert – vaak roekeloos – houvast en betekenis te vinden voor zichzelf. Het leven overkomt haar meer dan dat ze het zelf vormgeeft. Ze erft een landhuis in verval, schrijft zich in voor een obscure weekendcursus, neemt per ongeluk een rugzaktoerist mee naar huis, begint relaties die ze niet wil. Er ontstaat rond haar een woongemeenschap, terwijl dat nooit haar wens was. Zelfs haar moeder is bij haar ingetrokken. Ondertussen probeert ze wel de ‘vallei van vertrouwen’ te bewaken voor haar kinderen. Ze is vast van plan om hen alles te geven – de veiligheid, de begrenzing – wat zij niet gekregen heeft. Uiteraard is ze daartoe niet in staat.