Ooit werkten er echte nonnen in het Taleninstituut Regina Coeli. Ze hebben het zelfs opgericht. De in 1903 uit Frankrijk gevluchte zusters vestigden zich in Vught, waar zij onder invloed van de vernieuwende 60'er jaren hun koers verlegden van (kost)school naar talenonderwijs voor volwassenen. Media raakten geïnteresseerd en berichtten weldra over 'de Nonnen van Vught', onverwacht een nieuwe naam; de bijnaam, die het Instituut is blijven koesteren uit waardering voor de kostbare erfenis. Het begon kleinschalig als dienstverlening, zonder bekommernis om winst, met slechts de zorg voor kwalitatief goed onderwijs in een gastvrije omgeving. Het werkte: het aantal cursisten nam toe, er kwamen medewerkers in dienst, hun aantal groeide en uiteindelijk zijn zij het die dit werk voortzetten met behoud van de kernwaarden. De auteur, sinds 1953 een van die nonnen, maakte alle ontwikkelingen mee. Dat levert naast een aardig tijdsdocument ook een boeiende geschiedenis op die meer omvat dan het Taleninstituut alleen.