Angela Harberts vertelt over de leukemie van haar dochter. Mijn bloedeigen dochter is het verhaal over een meisje van negen jaar wat leukemie krijgt.
Haar moeder schrijft over de twee jaar durende behandeling en alles wat er nog meer gebeurde in deze jaren en de periode erna. Met haar dochter, Gigi gaat het weer goed en juist dat verdient aandacht.

Angela verwoordt haar ervaringen op een boeiende en soms zelfs humoristische manier. Je merkt hoe onhandig en ongemakkelijk het ziekenhuis soms is, ervaart haar confrontaties met artsen en voelt de zorgen om haar kind. Met elke bladzijde groeit je hoop op een goede afloop en tegelijk het besef dat dit er voor sommigen helaas niet inzit.
Door haar eerlijke en heerlijke manier van schrijven weet Angela te boeien met een moeilijk bespreekbaar onderwerp. Duidelijk wordt dat niets meer vanzelfsprekend is als je dit overkomt. En dat je maar één ding wilt: dat je kind beter wordt, liefst met de steun van anderen.

Verslag van een moeilijke periode dat het verdient om te worden gelezen. Alleen al omdat je dan, net als ik, al het goede in je eigen leven net even wat meer waardeert.

Lilian Dapaah