Annette von Droste-Hülshoff is één van de grote dichters uit de 19e eeuw en staat in Duitsland nog steeds in de literaire belangstelling. Ze werd geboren in 1797 op Schloss Hülshoff in Havixbeck nabij Münster, en overleed in 1848 in Schloss Meersburg aan de Bodensee. Beide kastelen hebben nu een museum, aan haar gewijd. Haar literaire ontwikkeling begon in Westfalen temidden van haar familie, waar ze echter ook een persoonlijke strijd heeft moeten leveren om haar talenten te ontplooien. In latere jaren verbleef zij regelmatig in het slot te Meersburg, bij haar zuster en zwager. Daar kwam haar creativiteit tot grote productie en dat leidde, met behulp van haar dierbare vriend Levin Schücking, tot publicatie van haar werken. Veel van haar poëzie vindt zijn oorsprong in de Westfaalse natuur en cultuur. Haar gedichten stijgen echter boven de grenzen van haar geboortestreek uit, waardoor haar poëzie een tijdloze en universele kwaliteit heeft en ook nu nog weet te boeien en raken. Bij de selectie in deze bundel zijn ook gedichten gekozen die veel over haar strijd naar erkenning en emancipatie weergeven; vaak komen hierin expressies van eenzaamheid en weemoed voor. Zij overstijgt ook hier het persoonlijke niveau en transformeert dit tot existentiële betekenis. Het beeldend weegeven van het subjectieve in de ervaring van de werkelijkheid, maakt haar tot een voorloopster van het realisme in de literatuur. De gedichten zijn tweetalig opgenomen en worden vooraf gegaan door een inleiding.