Sex verkoopt, maar dat was niet mijn motivatie. Na zo'n 25 jaar voornamelijk mannelijke musici gefotografeerd te hebben, zocht ik naar wat meer vertier en tegelijkertijd naar een ontwikkeling in een andere richting. Dat was precies wat de samenwerking met Marlene mij bracht. Het was leuk en interessant. Toen we eenmaal strippers als onderwerp voor ons werk hadden gekozen, zijn we naar clubs gegaan om meisjes te vinden die met ons zouden willen meewerken. Sinds oktober 1998 spendeerden we elke drie maanden een paar uur aan dit project. Ik had me voorgenomen om geen documantaire te maken. Ook wilde ik geen glamoreuze beelden - daar zijn er al zoveel van. Ik wilde juist wat nieuwe dingen uitproberen waarmee ik toen bezig was, ideeën waarvan ik dacht dat die goed bij dit project zouden passen. Op de eerste plaats het idee dagt de striptease voor sommige mensen iets van de aantrekkingskracht van een freakshow zou kunnen hebben. Dat resulteerde in computermanipulaties, waarmee ik veranderingen in beeld aanbracht die zo minimaal zijn dat je echt moet zoeken om ze te vinden, met je neus er boven op, net als in een peepshow. Vervolgns de vierletterwoorden. In Engeland hebben die gewoonlijk een sexuele connotatie. Ik heb vierletterwoorden gekozen voor de gedachten die de strippers zouden kunnen hebben in plaats van de toeschouwers, al is het een beetje aambigu. Daarna volgden de gewone portretten van vijf vrouwen, buiten op straat gefotografeerd; de vermelding van hun beroep, maakt dat je waarschijnlijk anders naar hen kijkt dan zonder die informatie.