De schrijver (Evert Tjon) heeft altijd het belang van land en volk voorop gesteld. Zijn gevoelens hiervoor kunnen worden teruggevoerd tot in z'n jeugd met als inspiratiebron zijn grote idool wijlen Johan Adolf Pengel. De schrijver heeft enige tijd in het kamp van Desi Bouterse gezeten. Indien bij sommigen de indruk bestaat dat Evert Tjon in die periode zijn ziel verkocht zou hebben aan de duivel, dan is deze veronderstelling absoluut verkeerd. Hij was tot het kamp van Bouterse getreden om slechts diverse (militair strategische) geheimen van deze man en zijn trawanten te achterhalen. Het een en ander werd door Tjon in kaart gebracht. Terwijl hij een gesloten boek is voor Bouterse en trawanten liggen de geheimen van 'de Baas' bij hem op de straatstenen. De schrijver is vast van plan een steentje bij te dragen om het Surinaamse volk te bevrijden van diktator Desi Bouterse en trawanten die het land verschrikkelijk ruïneren. Het overgrote deel aan de basis van de Surinaamse samenleving heeft het vooral onder de huidige machtliefhebbers o.l.v. Bouterse, bijzonder zwaar te verduren. Diverse profiteurs hebben door de jaren heen het volk schrikbarend uitgebuit. Uit bewijsmateriaal kan worden aangetoond welke criminele activiteiten en frauduleuze handelingen deze heren hebben gepleegd. In de regeerperiode Bouterse alias 'Papi Todo' is er sprake van een dramatische devaluatie van normen en waarden in de republiek Suriname. In dit boek besteedt de schrijver ruim aandacht daaraan. Hij is ervan overtuigd dat Bouterse legaal nooit en te nimmer President van Suriname zal worden.