Monniken zijn vreemdelingen, om met de Trappist Michael Casey te spreken, ze zijn 'vreemd in de stad' (strangers to the city). De gemeenschappen die ze vormen, evenals andere gemeenschappen die monastiek geïnspireerd zijn, zou je als kiemcellen kunnen opvatten.
Kiemcellen zijn afgezonderde organismen die wel bij het weefsel en de aarde horen. Ze bergen een explosieve kracht in zich om iets nieuws te laten ontstaan.

In dit boek verwoordt Thomas Quartier zijn verkenningstocht naar monastiek engagement. Dat valt niet mee, want het vraagt van de auteur om ook eigen gevoelens toe te laten en ze te laten zien. Het vraagt van de wetenschapper om zijn handwerk in dienst te stellen van een op mens en wereld betrokken proces. En het vraagt van de monnik om een stuk van zijn eigen spirituele zoektocht prijs te geven.
Dit wordt ook van de lezer gevraagd, in gesprek met de auteur. In die zin is dit boek dialogisch van aard.

Thomas Quartier osb (1972) doceert rituele en liturgische studies aan de Radboud Universiteit Nijmegen en liturgische en monastieke spiritualiteit aan de Katholieke Universiteit Leuven. Daarnaast is hij verbonden aan het Titus Brandsma Instituut in Nijmegen en gasthoogleraar aan de Benedictijnse Hogeschool Sant Anselmo in Rome. Hij is lid van de monnikengemeenschap van de Willibrordsabdij in Doetinchem.
Hij publiceerde eerder bij Berne Media: Liturgische Spiritualiteit. Benedictijnse impulsen (2013) en Anders Leven (2015).