De drank brandde haar in de keel en ze voelde dat de hitte zich verder verspreidde door haar lichaam. Nog nooit eerder had ze zulk sterk spul gedronken. Ze voelde de opwinding van een jong meisje dat voor het eerst mee uit genomen wordt door haar vriend. Opeens voelde ze de hand van Hein op haar bovenbeen en terwijl die hand daar bleef rusten, vroeg hij of ze gelukkig was geworden met 'die Jacob'. Ze schrok van de toon waarop hij het zei en van zoveel vrijpostigheid. Waar haalde hij het lef vandaan haar zo'n directe vraag te stellen. Wederom wist ze niet hoe te reageren op zoveel onbehouwenheid. Voorzichtig schoof ze zijn hand af van haar been en keek de verdere rit zwijgend naar buiten. In deze verhalenbundel zet schrijfster Klaske Bakker de lezer voortdurend op het verkeerde been. Situaties nemen een onverwachte wending, mensen zijn niet wie ze zeggen dat ze zijn en de dagen kunnen volkomen anders eindigen dan ze begonnen zijn. Liefde is een overkoepelend thema in dit boek en daarbij speelt de verwarring en de onzekerheid die dit gevoel met zich mee kan brengen een belangrijke rol. Heerlijke verhalen om je mee te nemen naar het onverwachte, de vreugde en soms de vertwijfeling. De verhalen neigen soms naar een sinistere ontknoping, maar even zo vaak naar een onverwacht gelukkig einde. Klaske Bakker (1960, Stuifzand) woont in de Betuwe, is getrouwd en heeft twee zonen. Vanaf 2008 heeft zij een aantal schrijfopleidingen gevolgd en meegedaan aan schrijfwedstrijden. Diverse verhalen van haar zijn gepubliceerd in verhalenbundels. Blauwe tongen is haar debuut. www.klaske-bakker.nl