Het is oorlog, het sneeuwt en het is ijskoud. Vrachtwagens met menselijke lading rijden af en aan. Een eenvoudige dorpsbakker graaft een gat, terwijl een leraar toekijkt. De leraar hoort de bakker uit. Wat weet hij over geschiedenis, wat over filosofie, en wat kan hij hem vertellen over liefde? De leraar lijkt de situatie onder controle te hebben als het graf verder wordt uitgediept. Eén cruciale vraag wil de leraar nog aan de bakker stellen: leeft zijn vrouw nog en waar is ze? Realiseert de leraar zich dat zijn wijsheid hem niet helpt en dat als de duisternis valt een van hen niet meer leeft? Donovan weet de grote abstracties van oorlogen ver van huis te vertalen naar een confrontatie tussen twee mannen. De menselijke details kruipen onder de huid en maken de spanning in elke zin voelbaar. Net als in Julius Winsome maakt Gerard Donovan emoties tastbaar en zet hij een absoluut geloofwaardig kunstwerk neer.