Ergens in de wereld van Jan Hoet (°1936), meer bepaald in een grote kast, vond Laurens De Keyzer (°1947) een veertigtal schets- en notitieboeken, klein en groot, dik en dun. In het ene boek stond zo goed als niets, een ander was als het palet van een rusteloze ziel, een krabbel hier, een tekening daar, soms een hele bladzijde dicht geschreven en elders alleen maar de kanttekening: ¿Het is niet gemakkelijk¿.
Aan het dialysebed van Jan Hoet, in zijn keuken, in de auto, waar ze beiden even alleen waren, vroeg Laurens De Keyzer hem naar vriendschap, naar dood, naar kunst. Ze spraken ook over intuïtie en toeval, over een haas in het veld en een kip in de pan, over drie meisjes in een museum, over nostalgie en oorlog, over Marcel Broodthaers en Raymond Goethals, ze spraken over het leven. Het boek In de wereld van Jan Hoet bundelt vaak heerlijke flarden uit die gesprekken met amusante tot intrigerende woorden en schetsen uit de noititieboeken. Wie van dit boekje proeft, smaakt de Jan Hoet die hij niet kent of hooguit heeft vermoed.