Het waren vele kleine rivieren die samen de stroom vormden die me overspoelde. Een immense kracht die me onder water duwde en me paniekerig naar adem deed happen. Mijn 'ik' viel in stukjes uit elkaar tot er enkel nog wanhoop overbleef.

Dat is hoe ik mijn depressie ervaren heb.

Ik heb aan Ria Maes gevraagd om een boek te schrijven over deze donkere periode uit mijn leven omdat ik weet hoe belangrijk het is om begrepen te worden. Wij hopen met dit boek over de ziekte, maar ook over de aanleiding ertoe, het herstel en het leven erna, iets te kunnen betekenen voor mensen die door de ziekte getroffen worden en voor hun omgeving. Een depressie is namelijk geen uiting van zwakte of zelfmedelijden en de nood aan erkenning en begrip blijft niet alleen groot, maar kan letterlijk van levensbelang zijn.