Sinds de evolutietheorie van Darwin is elk scheppingsverhaal overbodig. De mens blijkt niets meer dan toeval te zijn. Geen wonder dat het darwinisme het onderwerp werd van felle discussies. In de anderhalve eeuw van zijn bestaan is het darwinisme nooit uit het oog van de storm verdwenen. De uitwassen van het sociaaldarwinisme, van de eugenetica en van de racistische gruweldaden van het Derde Rijk: een deel van de schuld werd steevast bij het darwinisme gelegd. Ook de herontdekking van de wetten van Mendel werden decennia lang gebruikt tégen Darwin.
Intussen blijft de hunker naar een Schepper bij velen bestaan. De nieuwe belager heet Intelligent Design. Maar wat zegt de evolutieleer van Darwin echt? EN hoe is die evolutieleer zelf geëvolueerd? In De evolutie van het darwinisme wordt de geschiedenis van een idee geschetst: van de reis met de Beagle tot de ontdekking het genoom. Niet alleen Darwin, maar ook Wallace, Lamarck, Mendel, Bateson, De Vries, Watson & Crick en Wilson passeren onder anderen de revue.
Rogier Deckmyn (1948) is licentiaat in de scheikunde en gaf les aan het Klein Seminarie in Roeselare.