Al in de 18de eeuw was de God van joden, christenen en moslims het eerste en ook bekendste slachtoffer van de verlichting. Op vele fronten maakte de verlichting brandhout van religieuze tradities. Wetenschap en technologie hadden als hypothese geen God meer nodig. En ook de politieke democratie steunde niet op één of andere openbaring. De secularisering verdreef God gaandeweg uit elke sector van het publieke leven. En wat er nog van God overbleef, werd door welvaart en vooruitgang platgewalst. Maar was de verlichting wel zo atheïstisch als de meest radicale verlichters beweren? Was de God die door zoveel critici werd dood verklaard wel de God van joden, christenen en moslims? Of heeft men gewoon het puin geruimd waaronder geloof en religie bedolven waren?
God is niet dood is een gloedvol pleidooi voor een verlicht geloof en een gelovige verlichting. Mark Heirman doet dit op een persoonlijk doorvoelde manier. Hij voedt zijn betoog met wat hij zelf gelooft en niet gelooft.