Jakobus Koelman (1632-1695) was een van de spraakmakendste figuren van de Nadere Reformatie. Na zijn studie te Utrecht onder Gisbertus Voetius, een van de voormannen van deze beweging, werd hij predikant te Brussel en later te Sluis in Vlaanderen. Zijn verzet tegen inmenging van de overheid in kerkelijke zaken en tegen het lage peil van het zedelijk leven zowel sympathie als riepen weerstand op. Uiteindelijk werd hij, hoewel niet door de kerkenraad afgezet, door de overheid verbannen, mede omdat hij weigerde formulieren in de eredienst te gebruiken. Koelman erkende deze afzetting niet en bleef zich zijn leven lang predikant van Sluis noemen. Door middel van vertalingen, eigen geschriften en samenkomsten bleef Koelman zich inzetten voor een nadere reformatie van de Nederlandse kerk.