Een vertelling over bewustzijn en identiteit Hoofdpersoon in 'Verdwenen leven' is een jongeman die wakker wordt in een psychiatrische instelling op een klein eiland. Hij weet niet meer hoe hij heet en herinnert zich niets van het leven dat hij heeft geleid. Schijnbaar doelloos gaat hij overdag over het eiland zwerven. Op een van zijn tochten ontmoet hij een oude man en zijn dochter. Hij trekt bij hen in, waarmee de zwaarte uit zijn leven valt door hun stille, oordeelloze aanvaarding van hem als persoon. Het gat in zijn geheugen en zijn identiteit blijken er voor hun onderlinge band eigenlijk niet toe te doen. 'Verdwenen leven' is een spirituele roman over bewustzijn en identiteit en over herinnering en werkelijkheid; vanuit een toestand van onwetendheid vindt de hoofdpersoon geleidelijk aan een onwankelbare innerlijke rust en een liefde die groter is dan zijn eigen hart. Over de auteur: Han van den Boogaard (1956) is als psycholoog werkzaam geweest in het onderwijs en de gezondheidszorg. Daarnaast is hij schrijver en vertaler. In die hoedanigheid schreef hij eerder negen boeken over religie, mystiek en spiritualiteit en vertaalde hij meer dan vijfentwintig boeken uit het Engels over deze onderwerpen. www.hanvandenboogaard.nl