Oldenzaal 1945. Van de 67 Joodse inwoners zijn er na de bevrijding nog vijf in leven. Drie jaar later wordt de leegstaande synagoge bestemd tot opslagruimte voor de plaatselijke Reinigingsdienst en naast het gebouw komt een urinoir. Het voorval tekent de naoorlogse sfeer ten opzicht van de overlevenden: het is die van onverschilligheid.
Harry Cohen is dan 42. Hij is in 1903 in Oldenzaal geboren, zijn familie heeft zich daar omstreeks 1750 gevestigd. Harry is een oigineel en ondernemend man. Op zijn 18e heeft hij al een eigen toneelgezelschap: 'Scaena et Musica', later schrijft hij teksten voor revues, die hij ook regisseert. Eind jaren '30 is hij koerier: hij brengt Duitse vluchtelingen en hun bezittingen over de grens; na de oorlog wordt hem daarvoor een Franse onderscheiding verleend en Albert Einstein bedankt hem schriftelijk voor het aanbod hem en zijn gezin in veiligheid te brengen. Zelf overleeft hij de Duitse bezetting door aan de SD te ontsnappen en onder te duiken. in zijn oorlogsdagboek legt hij het dagelijk leven van Oldenzaal vast.
Geconfronteerd met de onbewogenheid ten aanzien van de gevolgen van het antisemitische waarmee hij zich na '45 omringd ziet, besluit hij het gebrek aan respect van de Nazi's voor een ander geloof of ras via zijn oorlogsverzameling aan de orde te stellen. Ook geeft hij lezingen over de Joodse bevolking van Noord- en Oost-Nederland en verdiept zich in hun genealogie, zo brengt hij hun bestaan en hun verdwijning onder de aandacht. Daarnaast schrijft hij als amateur-historicus over de Twenste en Drentse steden.
Ten tijde van de Koude Oorlog verandert hij zijn familienaam in Corwin: mocht het opnieuw mislopen dan kan hem dat wellicht nog enig respijt geven om voor zijn gezin en hemzelf een veilig heenkomen te vinden. Harry Corwin was een man die op eigen inzichten vertrouwde en vooruit keek.