Het is 12 januari 1807, kwart over vier. In de binnenstad van Leiden slaat een schip vol kruit een enorme krater in de wijk Rapenburg. De dreun klinkt tot ver in de omtrek, ook tot in Den Haag. Hugo van Meerten, substituut-schout van Leiden, probeert uit alle macht de tragedie te beheersen, te beginnen bij zichzelf, want hij komt er al snel achter dat zijn zoontje Herman Willem op school was, een school in de wijk Rapenburg. De vraag wie dit gedaan heeft, lijkt in de weken die volgen niet te beantwoorden. Of toch wel? Onze vaderlandse geschiedenis kent enkele grote kruitrampen, waaronder die in Delft en in Leiden. De jongste vond plaats in Enschede, in het jaar 2000. Deze roman kleurt de gebeurtenissen rondom de ramp in Leiden op overtuigende wijze in