Joma Jottinga geniet van de prachtige natuur om haar heen. Dat zij het Pieterpad nog eens zou lopen, had niemand kunnen denken. Door een hersenbloeding en coma neemt haar leven een totaal andere wending. De voormalige verpleegkundige is na een lange periode van revalidatie niet langer geschikt voor het intensieve werk dat ze deed. Ze vindt een nieuwe werkplek in een kattenpension. Hoewel Joma haar leven ogenschijnlijk weer aardig op de rit heeft, zit er vanbinnen nog veel onverwerkt verdriet. Tijdens het wandelen komt de pijn uit het verleden naar boven. Ook het sterven van Silvie, een jong patiëntje, blijft haar bezighouden. Het bepaalt haar bij de vraag wat nu werkelijk belangrijk is in het leven. Joma staat voor een belangrijke keus: leven met bitterheid of leven vanuit dankbaarheid.