Willy Coolsaet confronteert in dit boek Nietzsche met Foucault. Hij benadert daarbij Nietzsches wil tot macht en de machtsverhoudingen bij Foucault als het cruciale perspectief van waaruit beide denkers begrepen moeten worden.
Coolsaet toont aan dat Nietzsche en Foucault de wil tot macht beiden als een manifeste doel-middelverdraaiing beschrijven. Dat valt te begrijpen vanuit het perspectief van het eindige goede leven: we maken noodgedwongen onderscheid tussen 'middelen' en 'doeleinden', maar beseffen dat de rollen ook omgedraaid kunnen worden. Juist dat besef vormt ons inzicht in wat de 'natuurlijke' verhoudingen zijn.
Daarnaast besteedt Coolsaet aandacht aan wat Nietzsche en Foucault over het christendom (en Nietzsche ook over het nihilisme) te zeggen hebben. Door de verwijzing naar het christendom dringt de problematiek van de waarheid zich op en kan een confrontatie met het ingenomen perspectief van de menselijke eindigheid vruchtbaar worden gemaakt.
Willy Coolsaet (1938) is emeritus hoogleraar filosofie van de Universiteit Gent. Hij publiceerde eerder over onder meer Karl Marx, Maurice Merleau-Ponty, Michel Foucault, Ivan Illich en Pierre Bourdiau.