Het lijkt kenmerkend voor deze tijd dat we de wereld om ons heen ervaren in termen van nut. We 'zien' veel objecten niet meer, maar kijken er als het ware dwars doorheen. Het zijn schimmen die enkel bestaan om ons in het dagelijks leven te dienen. In 'Dansen met een plastic zak' krijgt één van deze alledaagse schimmen, die zich bij uitstek kenmerkt door zijn dienstbaarheid en onaanzienlijkheid, een podium geboden: de plastic zak.
Hoewel er per dag miljoenen kilo's plastic worden geproduceerd, verbruikt en weggegooid, duikt de plastic zak relatief zelden op in filosofische of kunstzinnige reflecties. Dit boek bestaat uit een reeks filosofische bespiegelingen over de plastic zak, over onze relatie tot dit onaanzienlijke ding en tot onszelf. We volgen de plastic zak hierbij in zijn optredens in films als American Beauty, documentaires en kunstwerken. De plastic zak ontpopt zich gaandeweg als een ding met vele dimensies en gezichten.

Elize de Mul (1987) studeerde Filosofie en Nieuwe media en digitale cultuur. Momenteel is zij als promovenda verbonden aan het Instituut voor Metajuridica van de Universiteit Leiden.