Roger Scruton (1944) is een van de meest prominente Britse filosofen van deze tijd. Tegelijkertijd roept zijn werk veel weerstand op, niet het minst vanwege zijn ver doorgevoerde conservatisme en traditionalisme. Dat conservatieve instinct werd eens te meer aangescherpt ten tijde van de Parijse studentenrevolte van mei '68. Van toen af aan beschouwde Scruton het als zijn taak om een krachtige tegenstem te bieden tegen wat hij 'de cultuur van de verwerping' noemde, die hij belichaamd zag in liberalen in de traditie van Russell en Mill, in existentialisten als Sartre en in 'postmodernisten' als Foucault. Deze cultuur van de verwerping is tegelijk een verwerping van de cultuur, d.w.z. van de hoge cultuur (de cultuur in overdrachtelijke zin) die door Scruton te vuur en te zwaard wordt verdedigd.
Dit boek biedt een reeks boeiende en kritische analyses van Scrutons centrale ideeën, vooral met betrekking tot vorming en onderwijs, en het overdragen en instandhouden van cultuur en beschaving. Het laat zien hoezeer Scruton met zijn opvattingen over deze en andere onderwerpen de tijdgeest weerstaat en daarbij tot conclusies komt waarvan het belang en de waarheid zich volgens velen meer en meer aan ons opdringen.
Roger Scruton als de nieuwe profeet voor onze tijd? Niet iedere auteur van dit boek zal op deze vraag zonder meer bevestigend antwoorden. Wel zijn zij het erover eens dat het hier gaat om een hoogst authentieke conservatieve stem die het debat over de betekenis van cultuur en beschaving een nieuwe wending heeft gegeven.
Toegankelijke bundel waarin het werk van een van de meest spraakmakende denkers van deze tijd grondig wordt doorgelicht.
Met bijdragen van: Herman Baert (KU Leuven), Hilde van Belle (Lessius, Antwerpen), Henri Bloemen (Lessius, Antwerpen), Paulus van Bortel (Lessius & KU Leuven), Arnold Burms (KU Leuven), Herman De Dijn (KU Leuven), Dirk Godecharle (KH Kempen), Bart Raymaekers (KU Leuven), Roger Scruton (IPS Oxford/Washington), Winibert Segers (Lessius, Antwerpen), Ad Verbrugge (VU Amsterdam), Bart Verschaffel (Universiteit Gent) en Jelle Zeedijk (KU Leuven).
Paulus Van Bortel is docent Filosofie aan de geïntegreerde faculteit Letteren van de Katholieke Universiteit Leuven. Als geaffilieerd onderzoeker werkt hij bij het Overlegcentrum voor Ethiek aldaar. Hij is stafmedewerker Zingeving en Beleidsontwikkeling bij het Vlaams Welzijnsverbond. Van Bortel publiceerde o.m. op het terrein van de gezondheidsethiek.