Wat blijft er nog over van de kunst? De kunst lijkt passé, zo schrijft Jean-Luc Nancy in Les Muses en toch kan men niet beweren dat kunst niet langer gebeurt. We hebben ogenschijnlijk te maken met een voltooiing van de kunst die niet ophoudt zich te blijven voltooien, een telkens weer andere passage van de kunst in een andere polis, een blijvende komst van iets dat zich onttrekt aan een strikte idee van perfectie of vooruitgang maar waarin toch iets 'gebeurt', een bepaalde geschiedenis zich voltrekt, waarin een idee zich ontplooit of terugtrekt.
Sinds Derrida zijn studie Le toucher - Jean-Luc Nancy publiceerde in 2000, staat het werk van deze hedendaagse Franse filosoof (1940) onafgebroken in de belangstelling. Ook in ons taalgebied is met de vertaling van 'De Indringer' in 2002 de belangstelling voor zijn werk toegenomen. Het boek 'Jean-Luc Nancy. De kunst van het denken' gaat specifiek in op de kunstfilosofie van Nancy. Gekoppeld aan vertaalde fragmenten van de auteur zelf, biedt dit boek een aantal filosofische essays over Nancy's reflecties omtrent kunst en cultuur: over de status van de kunst als zodanig, over literatuur, over film, over kunst als representatie, maar ook over concrete fenomenen in kunstwerken zelf (het portret, de blos) en de verhouding van het subject daartegenover (het kijken).