De beroemde filosoof Thomas Hobbes (1588-1679) wordt beschouwd als de grondlegger van de Engelse politieke en rechtsfilosofie en als de eerste denker die een zuiver seculiere theorie over het politieke gezag formuleerde. In zijn bekendste boek, LEVIATHAN, wellicht een van de eerste werkelijk moderne werken in de filosofie, betoogde hij dat het menselijk leven in zijn natuurlijke toestand 'eenzaam, arm, gemeen, beestachtig en kort' is. Van nature zou de mens een bedreiging voor zijn medemens zijn, waarbij ieder loert op de zwakke kanten van de ander om daarvan profijt te trekken. Om aan deze toestand te ontsnappen stellen we ons door middel van een sociaal contract onder een soevereine en absolute overheid waaraan we zoveel van onze rechten afstaan als nodig is om de vrede en de sociale cohesie te waarborgen. Hobbes schreef ook over thema's als taal, logica, religie, ethiek, recht en esthetica, o.m. in zijn trilogie De corpore, De cive, De homine. Maar met name als politiek denker behoort hij tot de grote klassieken en is zijn invloed tot op de huidige dag merkbaar. Er is de laatste tijd zelfs sprake van een sterke herleving van de aandacht voor zijn werk. Want de vragen die hij stelde naar de verhouding tussen staat en burger, tussen geweld, macht en gezag, blijken actueler dan ooit tevoren.
HOBBES. IN DE SCHADUW VAN LEVIATHAN biedt een boeiende inleiding in het werk van deze grote denker en brengt daarbij de nodige nuanceringern aan met betrekkingen tot de opvattingen die over zijn ideeën de ronde doen.