Het sprookjesachtige proza van Gaby den Held is kleurrijk en filmisch. Zijn stijl is toegankelijk en helder, zonder literair gefröbel. Hoe bizar en grotesk de verhalen soms ook zijn, je staat altijd met één been in de werkelijkheid, als bij een magisch realistisch schilderij. Hij toont zich wars van genres. Zijn de verhalen sprookjes of liefdesromans? Is het magisch realisme, surrealisme? Coming of age misschien? Het dondert niet. Het zijn verhalen die je verleiden, ontroeren, maar die je ook kunnen misleiden. De vertellingen voeren je mee in een sfeer die zo aangenaam is, dat je de wrange bitterheid en het duister pas opmerkt als het te laat is.

Deze verbeeldingsrijke roman is niet bepaald het doorsnee verhaal over verliefde pubers. Maan woont met zijn excentrieke moeder Saskia, de weduwe van de rijke koopman Lambert Humalda, in een groot huis aan de rand van het Friese Dantumadiel. Rik is verliefd op de beeldschone Maan, maar raakt in verwarring als deze hem vertelt dat hij eigenlijk een meisje is. Dit is nog maar het begin van een aaneenschakeling van onfortuinlijke avonturen die hen langs treiterige rugbyspelers, adellijke kikkermensen en de onderwereld van Amsterdam voert.