Aan het schrijven van dit boek is geen pen of tekstverwerker te pas gekomen; van de eerste tot de laatste letter is het opgebouwd uit bestaande zinnen, verzameld uit meest oude en obscure boeken met titels als 'Moeilijke meisjes', 'Hoe leer ik goochelen', 'Veertig jaren speurderswerk' en 'De onzichtbare slaat toe'.
Met eindeloos schuiven en plakken heeft Paul Bogaers een geheel nieuw en oorspronkelijk verhaal weten te maken uit louter 'gebruikt' materiaal. Het resultaat van dit tijdrovende procédé – dat de schrijver vijftien jaar bezig hield! – is humoristisch, prikkelend en uiterst verrassend; een boek dat je letterlijk niet zou kunnen verzinnen. Wonderlijk genoeg draagt het toch wel degelijk Bogaers' zeer eigen stempel. Vreemde beeldspraken, bizarre wendingen, merkwaardige verwijzingen en een verrassend soepele stijl maken het lezen van dit boek tot een unieke ervaring. Een ware lawine komt op de schedel van de lezer neer, en wie niet oppast loopt gevaar er minstens een hersenschudding aan over te houden.