Wij, BSD'ers!

Bijna zestig jaar lang- vanaf de val van Hitlers Derde Rijk en gedurende heel de Koude Oorlog-leefden er op Duits grondgebied vele honderdduizenden Belgen, in een kunstmatige wereld: "de BSD". Dat begrip dekte àlles wat te maken had met de "Belgische Strijdkrachten in Duitsland". Maar het betekende véél meer dan louter tanks en kanonnen! Er zat cen enorm menselijk verhaal aan vast. Pas in 2002 knipte de laatste BSD'er het licht uit.

Je zat in de BSD omdat het moest: als milicien die-vaak zéér tegen heug en meugl-zijn legerdienst (pas in 1994 opgeschort) kwam kloppen. Je was er omdat je als beroepsmilitair in de BSD een broodwinning had gevonden. Je woonde er als vrouw omdat je echtgenoot een "BSD-boeffer" was. Je groeide er op, nadat een verstrooide ooievaar je pardoes in een BSD-gezin had gedropt.

Hoe hebben al die verschillende mensen "hun" BSD ervaren? Hoe was het om te leven in onze "Tiende provincie", waar het militaire kastensysteem toch in alles zeer nadrukkelijk aanwezig was?

Vertrekkend van zijn eigen ervaringen als soldaat-milicien trok de auteur op onderzoek. In dit boek komen de échte BSD-mensen voor de cerste keer zèlf ongedwongen aan het woord. Ontdaan van hun eventuele sterren en strepen. Een tot op heden niet-verteld verhaal, waarbij de filosofische aspecten van oorlog en vrede zeker niet onaangeroerd blijven. Ook een bock vol jeugdnostalgie voor iedereen. Want in de BSD vond je geen bejaarde mensen,

JAN BACKX (1949) heeft het geluk gehad dat hij als soldaat-milicien van de lichting 1972 destijds zijn jourmalistieke job heeft kunnen voortzetten. Dank zij "Korpsjoumaal" kon hij veel randreizen in de BSD en leerde hij snel dat het leven in de diverse eenheden behoorlijk kon verschillen Wat hij toen in het krantje van de BSD niet kwijt kon, kan hij nu vertellen in dit boek. Als later gerechtsjournalist is Jan altijd bijzonder geboeid geweest door (extreme) menselijke gedra gingen. Van hem verscheen eerder "Het gevaar zit van binnen, gezinsdrama's in Vlaanderen.